Κριτική από την θεατρολόγο Πηνελόπη Αβούρη στην Ημέρα τση Ζάκυθος
Αγία Μαρία Αιγιπτία μου, προστάτισσα των αμαρτωλών κάνε να έχω σουξέ απόψε και σου τάζω ίσα με το μπόι σου ένα… Στο ζεστό και χαριτωμένο θεατράκι που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στον χώρο του Αυριακού, οι ηθοποιοί του «Θεάτρου τση Ζάκυθος» παρουσιάζουν τρία συμβάντα – θραύσματα της νεοελληνικής πραγματικότητας, δυο μονόπρακτα του Ιάκωβου Καμπανέλλη και ένα τρίτο που στο λιτό πρόγραμμα της παράστασης αναφέρεται ως «συλλογική διασκευή». Την σκηνοθετική εκφώνηση του πρώτου μονόπρακτου υπογράφουν από κοινού ο Κώστας Καποδίστριας και η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου και η σκηνική τους γραφή βασίστηκε στην χρήση του σώματος και της φωνής του ηθοποιού Γιώργου Βούτου ως βασικών εργαλείων της παράστασης. Την συνειδητά επιλεγμένη λιτότητα του σκηνικού, επιμελήθηκε η κόρη του συγγραφέα σκηνογράφος και ενδυματολόγος Κατερίνα Καμπανέλλη. Ένα τραπέζι τοποθετημένο μπροστά από την έντονα κόκκινη κουρτίνα και σκεπασμένο με μαύρο πανί, λειτουργεί ως σημειωτική αντίθεση με τον τίτλο του μονόπρακτου:
